Megasoma is iets minder kritisch dan bijvoorbeeld Dynastes hercules. Bij laatstgenoemde zou ik het liever niet doen, bij Megasoma is het te proberen door een deel flakesoil met het andere substraat te vermengen en het flakesoil-aandeel langzaam naar beneden te schroeven. Zo kunnen de larven geleidelijk aan de nieuwe hap wennen. Ik denk dat dat wel zou kunnen werken.

Uiteindelijk zijn er 6 dames en 7 mannen uit de pop getoverd. 1 man en 1 vrouw hebben wat problemen gehad met het sluiten van de dekschilden en 1 mannetje is in grootte sterk achter gebleven, maar ik vind het een best geslaagd kweekje. Op de foto mist een vrouwtje. Die kon ik niet terugvinden in de kweekbak, maar ze gaat zeker haar best doen als ze actief wordt en weer aan de oppervlakte verschijnt. Op de eerdere opmerking van Tom dat de beesten in kleur variëren: dat is nog steeds zo! Blijkbaar is dat verschil niet verdwenen met het uitharden. Kent iemand deze variatie, of heb ik een stel mutanten in huis ?

Wat een mooie collectie Ewout ! Daar mag je trots op zijn Geen idee waardoor het kleurverschil te verklaren is maar eerlijk gezegd vind ik het wel mooi die variatie.

Prachtig om te zien zo!

Zelf heb ik een zo goed als oranje exemplaar in mijn verzameling zitten. Daar heb ik me altijd van afgevraagd waar de kleur vandaan komt. Komen al jouw kevers uit dezelfde lijn, of zijn ze van verschillende komaf? Ik zou me namelijk kunnen voorstellen dat kleine veranderingen in kleur niet ongewoon zijn en misschien samenhangen met de afkomst van de kever.

Maar goed, wat maakt het eigenlijk uit? Je hebt een reeks hele gave kevers en daar gaat het om

Dankdank opnieuw. Ik vind de variatie ook vooral handig. In combinatie met grootte en vorm van de hoorn zijn de mannen heel goed individueel herkenbaar. De kevers op de foto komen allemaal uit één kweeklijn. Dat biedt geen verklaring voor de kleurvariatie, tenzij mijn kweek na enkele generaties nog steeds een goede mix van genen bevat. Is natuurlijk ook niet onmogelijk.

Ik heb een paartje uit de kweek van Mark overgenomen en hem een paartje uit mijn kweek teruggestuurd, om de genen weer eens op te frissen. Zijn mannetje is meer van de oranje kleur dan mijn meeste mannetjes, maar hij is vooral herkenbaar door de fijner gebouwde (dunnere), maar niet zozeer kortere hoorn. Blijkbaar varieert elephas behoorlijk in verschillende uiterlijke kenmerken, zoals ook wij menschen niet allen gelijk zijn..

Nou denk ik ook dat de verschillen duidelijk opvallen wanneer je ze naast elkaar legt. Maar zoals je zelf al aangeeft is het niet meer dan natuurlijk dat niet alle kevers hetzelfde zijn, zelfs niet wanneer het broer en zussen zijn. Om het verschil in kleur nog maar eens te benadrukken heb ik een foto gemaakt van de oranje Megasome die ik bedoelde. Volgens mij heeft meneer wat lang in de Costa Ricaanse zon gelegen

Tsjee!! Die is wel erg oranje! Wel forse exemplaren zeg! Ik denk dat het met die Costa Ricaanse zon wel meevalt. Dit was de, nu helaas óók overleden, laatst overgebleven fan van het Nederlands elftal, de kluns .

Prachtig Ewoud, top klasse!
Ik ben nog steeds aan het wachten op mijn resterende 3 M. elephas larven. Ze doen er heel erg lang over, nu ondertussen meer dan 2 jaren...

Erg leuk om te zien dat je zelfs binnen M. elephas het "fluwelen" gedeelte hebt in verschillende uitvoeringen!

Groeten,
Tom

Trots ! Meer dan twee jaren..... Tsja, ze nemen de tijd wel. De mijne hebben er ongeveer 2,5 jaar over gedaan van ei tot kever. En dan is elephas nog een relatief snelle Megasoma... Ik denk dat ik van de M. mars larven 3,5 jaar plezier zal hebben alvorens er iets zwarts verschijnt.

Ook hier even een update. Nog 1 vrouwtje leeft, de rest is helaas de pijp uit. Ook hier is een volgende generatie zeer wel te verwachten. Ik vond 75 eitjes in de bak, maar nog geen larfjes. Wel gek, want ik had al wel uitkomsten verwacht. De eitjes zien er goed uit, dus ik verwacht wel dat er een flinke bulk larven uit zal komen.