Ik denk het niet, zou het zin hebben? Het lijkt me dat een exoskelet meteen echt doorbreekt, dus daar valt dan nog weinig aan te genezen. Daarbij, een zoogdier moet in zo'n geval wel mank lopen, omdat het wel al zijn poten nodig heeft om mee te lopen. Bij kevers is dit voorzover ik weet anders, omdat deze geen regelmatige manier van lopen hebben?Sam schreef:Een gewerveld dier, zou beginnen manken als er iets met zijn poot is. Omdat die zich anders pijn doet. Insecten doen dit niet denk ik. Laat zijn lichaam dan niet weten dat er iets gaat afbreken?Bahamut schreef:Dat is nu net de grote vraag (die door ons onbeantwoord zal blijven).
Iedereen heeft hierover zijn (al dan niet wetenschappelijk ondersteunde) mening.
Ik stel mij hierbij dan steeds vragen zoals:
Waarom fladdert een vlinder daags vóór het heengaan zijn vleugels volledig kapot?
Waarom breken de tarsen van oudere kevers af en kunnen ze gewoon verder met bvb. eieren te leggen?
Ok, het is een deel van het ouder worden maar voelen die hierbij pijn, als ze het dan toch zelf veroorzaken?
Zonde van deze larve!!!
Nog behoorlijk aan het inlezen hier...
Ah bah! 
Je ziet gewoon dat bloed ( of wat het ook is ) eruit spuiten!
Je ziet gewoon dat bloed ( of wat het ook is ) eruit spuiten!Momenteel in het bezit van:
Pachnoda marginata peregrina (L3, imago's)
Chlorocala africana africana (L1, imago's)
Mecynorrhina torquata ugandensis (L2, L3)
Pachnoda marginata peregrina (L3, imago's)
Chlorocala africana africana (L1, imago's)
Mecynorrhina torquata ugandensis (L2, L3)
-
LoneWolfke
- Ei
- Berichten: 10
- Lid geworden op: zo 28 okt 2012, 15:34
Nu was ik er, sinds ik mijn eigen kweekje heb, reeds van overtuigd dat deze diertjes kunnen voelen.
Dat is dan gewoon al die tijd mijn eigen aanvoelen geweest door hoe deze diertjes reageren op heel mijn doen en laten.
Naar mijn gevoel reageren ze immers de eerste keren bijzonder nieuwsgierig op al om zich heen.
Maar gezien ik de diertjes (met mijn immense grootte) nooit zal kunnen hanteren zonder ze een onaangenaam gevoel te geven en het verschonen wellicht ook niet prettig is, reageren ze, naarmate ze langer bij mij zijn, 'angstiger'.
De eerste 2 weken maakt het hen allemaal niet veel uit. De eerste keer op de lepel en in de zeef vinden ze minder erg (misschien omdat ze niet weten wat er dan komt?).
De volgende keer op de lepel en in de zeef reageren ze veel vinniger en willen ze er toch wel bijzonder snel weer af.
Na die 2 weken kennen ze het al ontzettend goed wanneer ik bij de bak kom.
Dat kan voor niet veel anders zijn dan om ze fruit of groente bij te geven en tja, daar ligt altijd wel een larve in de buurt en die vinden het niet prettig gestoord te worden. Het vervangen van het fruit vinden ze ook niet fijn, want er ligt er altijd nog wel eentje aan te knabbelen en er ligt er ook altijd wel minstens eentje lekker op te rusten en een boel andere liggen eronder te schuilen.
Popjes zoeken vinden ze ook niet fijn, want dan wordt de bak omgezet en worden alle larven verstoord. Nee, dat vinden ze heus niet fijn!
Na 2 weken vind ik dan ook dat ze een soort schrik reactie vertonen. Zolang het donker in de kamer is en ik beweeg me stil, kan ik ze observeren.
Moet ik in de bak zijn, om welke rede dan ook en ga ik erboven hangen, duiken ze allemaal onder in het substraat, zo snel ze kunnen en is het plots wel erg stil in de bak, allemaal spelen ze zo dood ze kunnen en hopen dat ik spoedig weer weg ben.
Of dat alleen instinct, een oergevoel of gewoon weten is, daar ben ik niet zo zeker van.
Als ik dan kijk hoe een kever in nood zich gedraagt...
En de eerste keer dat de kever wordt verzet, laat hij het allemaal heerlijk gebeuren, terwijl ze een tweede keer het niet zo fijn meer vinden.
Wellicht is mijn menselijke manier van hun omgeving verschonen niet zo kever vriendelijk en zelfs angstaanjagend.
Kan het mij zo voorstellen dat ook ik angstig zou reageren op zulk een groot wezen dat je verzet en plotseling andere omgeving etc.
Mijn hand is dan ook wel zeer groot in vergelijking met die kleine wezentjes.
Dat is dan gewoon al die tijd mijn eigen aanvoelen geweest door hoe deze diertjes reageren op heel mijn doen en laten.
Naar mijn gevoel reageren ze immers de eerste keren bijzonder nieuwsgierig op al om zich heen.
Maar gezien ik de diertjes (met mijn immense grootte) nooit zal kunnen hanteren zonder ze een onaangenaam gevoel te geven en het verschonen wellicht ook niet prettig is, reageren ze, naarmate ze langer bij mij zijn, 'angstiger'.
De eerste 2 weken maakt het hen allemaal niet veel uit. De eerste keer op de lepel en in de zeef vinden ze minder erg (misschien omdat ze niet weten wat er dan komt?).
De volgende keer op de lepel en in de zeef reageren ze veel vinniger en willen ze er toch wel bijzonder snel weer af.
Na die 2 weken kennen ze het al ontzettend goed wanneer ik bij de bak kom.
Dat kan voor niet veel anders zijn dan om ze fruit of groente bij te geven en tja, daar ligt altijd wel een larve in de buurt en die vinden het niet prettig gestoord te worden. Het vervangen van het fruit vinden ze ook niet fijn, want er ligt er altijd nog wel eentje aan te knabbelen en er ligt er ook altijd wel minstens eentje lekker op te rusten en een boel andere liggen eronder te schuilen.
Popjes zoeken vinden ze ook niet fijn, want dan wordt de bak omgezet en worden alle larven verstoord. Nee, dat vinden ze heus niet fijn!
Na 2 weken vind ik dan ook dat ze een soort schrik reactie vertonen. Zolang het donker in de kamer is en ik beweeg me stil, kan ik ze observeren.
Moet ik in de bak zijn, om welke rede dan ook en ga ik erboven hangen, duiken ze allemaal onder in het substraat, zo snel ze kunnen en is het plots wel erg stil in de bak, allemaal spelen ze zo dood ze kunnen en hopen dat ik spoedig weer weg ben.
Of dat alleen instinct, een oergevoel of gewoon weten is, daar ben ik niet zo zeker van.
Als ik dan kijk hoe een kever in nood zich gedraagt...
En de eerste keer dat de kever wordt verzet, laat hij het allemaal heerlijk gebeuren, terwijl ze een tweede keer het niet zo fijn meer vinden.
Wellicht is mijn menselijke manier van hun omgeving verschonen niet zo kever vriendelijk en zelfs angstaanjagend.
Kan het mij zo voorstellen dat ook ik angstig zou reageren op zulk een groot wezen dat je verzet en plotseling andere omgeving etc.
Mijn hand is dan ook wel zeer groot in vergelijking met die kleine wezentjes.
Van welke soort is de larve als je het zo bekijkt?
Momenteel in het bezit van:
Pachnoda marginata peregrina (L3, imago's)
Chlorocala africana africana (L1, imago's)
Mecynorrhina torquata ugandensis (L2, L3)
Pachnoda marginata peregrina (L3, imago's)
Chlorocala africana africana (L1, imago's)
Mecynorrhina torquata ugandensis (L2, L3)
-
Hansje Pansje
- Protaetia speciosissima
- Berichten: 3763
- Lid geworden op: za 28 nov 2009, 17:56
Geen idee hoe goed de ogen van een larve zijn en of ze ze überhaupt (werkend) hebben, ze leven immers onder de grond, in hout en andere donkere plekken. De reactie van de dieren zal denk ik gewoon instinctief zijn, ze missen immers de hersenmassa om er een mate van gevaar berekening te kunnen maken. Ze zijn uiterst gevoellig voor trillingen (ook voor lucht stroom/verplaatsing) en zullen je al doorhebben voordat je bij de bak bent. Misschien reageren ze na 2 weken wat sneller en heftiger omdat ze al wat ouder en sterker zijn. Maar dit lijkt me een goede vraag voor de mensen die weten waar ze het over hebben, ik roep alleen wat ik denk, ben er niet 100% zeker van 
-
LoneWolfke
- Ei
- Berichten: 10
- Lid geworden op: zo 28 okt 2012, 15:34
Dat is inderdaad een goede mogelijkheid.
Ik denk dat ik als mens nogal makkelijk gevoelsmatig denk en vergeet dat er dieren zijn die inderdaad niet zo ontwikkeld zijn op gevoelsmatig gebied.
Het lijkt me een aannemelijke uitleg idd.
Zou leuk zijn als het onderbouwd zou kunnen worden door mensen die er inderdaad meer van weten.
Best intressant onderwerp.
Ik denk dat ik als mens nogal makkelijk gevoelsmatig denk en vergeet dat er dieren zijn die inderdaad niet zo ontwikkeld zijn op gevoelsmatig gebied.
Het lijkt me een aannemelijke uitleg idd.
Zou leuk zijn als het onderbouwd zou kunnen worden door mensen die er inderdaad meer van weten.
Best intressant onderwerp.
Het lijkt mij een larve van een boktor (Cerambycidae), maar welke exact...?MatthijsB schreef:Van welke soort is de larve als je het zo bekijkt?
