hahahaha die chinezen zijn echt gek

[romano]

zo ik vind dit allemaal prachtig om te lezen
ik leer hier erg veel over deze kleine rakkers
en het kweken ervan vind ik een reuze interessant onderdeel hiervan
kom maar op met jullie kweekverhalen

[Hansje Pansje]

...is dan ook voor het eerst meid

[Petra]

...is dan ook voor het eerst meid

[Pim]

Dat weet ik Pim, maar het is slechts mijn persoonlijke advies.
Ik heb destijds Dynastes maya larven aangeschaft waarvan de aanbieder ook niets wist en ze zijn allemaal gestorven (hoogstwaarschijnlijk omwille van die genetische uitputting, maar dat was ook wel te verwachten met die soort).
Ik denk dat voor kwekers die eerder een aanschaf hebben gedaan zonder info op te vragen over de kevers het best een kruising gebeurt waardoor men uiteindelijk opnieuw F1 larven bekomt.
Je kan natuurlijk ook verder doorkweken en het risico nemen.

Hoi Tom,

Goed om te horen dat het jouw persoonlijk advies is, maar het staat er nogal cru, als meer dan een advies. Jammer dat jouw Dynastes maya destijds allemaal gestorven zijn. Dat zijn mooie kevers. Maar om dat direct toe te schrijven aan "genetische uitputting" lijkt mij niet te bewijzen. Bij mij zijn destijds de F2 larven (nakomelingen van P, dus wildvang ouders) van Pachnoda ephiappiata allemaal gestorven. Dit is mogelijk aan "genetische uitputting" te wijten, maar waarschijnlijker is het iets dat ik verkeerd gedaan heb. Wellicht waren jouw Dynastes van een beperkte hoeveelheid wildvang dieren, maar toch.

De term "genetische uitputting" is mij ook onbekend, maar ik neem aan dat je daar "inteelt" (versmalling van de genetische basis en alle daarmee verbonden consequenties) mee bedoelt, toch?

Uiteraard is het een goed advies om van verschillende verkopers larven van dezelfde soort aan te schaffen, om daarmee inteelt te voorkomen. Alleen weten volgens mij relatief weinig kwekers waar hun dieren oorspronkelijk vandaan komen (lees: wie, wanneer de voorouders uit het wild gevangen heeft), waardoor de onderlinge verwantschap van dieren van verschillende verkopers de meeste tijd moeilijk vast te stellen is. Als je dan kevers hebt en daar kevers van een andere verkoper dan de eerste keer bijkoopt, weet je nog steeds niet zeker dat de beide "lijnen" niet-verwant zijn. Het kan namelijk nog steeds dat die lijnen sterk verwant zijn en dat de niet aangekochte dieren weinig toevoegen aan de genetische variatie die er al was bij de kweek die je had. Met andere woorden, het is aan te bevelen om met enige regelmaat nieuwe dieren aan te kopen en die te kruisen met je huidige dieren, maar je weet nooit het effect wat dat heeft op de genetische variatie en dus de "veerkracht" van je kweek.

Ik ben wel benieuwd naar een experiment om e.e.a. uit te zoeken. Dat zou bijvoorbeeld goed kunnen met Pachnoda marginata, die via dierenwinkels aangeboden worden. Daar zijn er veel van en vermoedelijk worden die niet regelmatig uit het wild gehaald, toch? Het zou leuk zijn die in een kleine hoeveelheid (bv 10 koppels) te kweken en elke generatie met slechts 20 larven door te gaan. Op die manier zou bij deze gemakkelijk te kweken soort gekeken kunnen worden of inteelt er voor zorgt dat ze met 6 tot 7 generaties geen larven/imago's meer voortbrengen. Heeft iemand zoiets al eens gedaan? Ik ben benieuwd.

Groeten,

Pim

[Bahamut]

Hey Pim,

Met genetische uitputting bedoel ik inderdaad inteelt.
Als je spreekt over 10 koppels is dit nog een vrij grote hoeveelheid... Pachnoda sp. kunnen zonder problemen meerdere generaties meegaan daar men deze kleinere rozenkevers zeer gemakkelijk massaal op kan kweken en men steeds beshikt over vele ouderkoppels (grotere genetische diversiteit die langer meegaat), vandaar dat de meeste kwekers geen problemen zullen hebben met eventuele genetische uitputting bij die soort.
Ik denk dat genetische uitputting vooral vaker voorkomt bij grotere soorten.
Collega-kwekers van mij hebben dit waargenomen bij Megalorrhina sp., een vrij zeldzame en moeilijke soort in kweek (waarbij telkens 2 of 3 koppels gebruikt werden voor iedere generatie). Ze merkten dat de horens van de mannetjes steeds kleiner werden (gekweekt volgens hetzelfde protocol) en na ongeveer 4-5 generaties bekwam men nog slechts "minors" uit.
Ik heb voornamelijk ervaring met M. torquata torquata. Had steeds moeite om bij iedere generatie enkele volwassen kevers te verkrijgen (velen gingen dood in de pop) die ik dan opnieuw doorkweekte. Ik merkte ook steeds kleiner wordende kevers en minder ei-afzet (waar er bij de eerste generaties 30-40 eitjes werden afgezet, waren het er op het einde nog 10...).

Die D. maya kwamen zeker van een beperkt aantal ouderdieren. Ik ben ervan overtuigd dat deze zelden uit het wild gehaald worden.

[MatthijsB]

Hahah, ook heel overdreven dat geroep enz.


______________
Tenebrio molitor